PINOY THRILLER

Ano ang nasa dako pa roon?
Bunga ng malikot na pag-iisip, likha ng balintataw
O halaw sa isang daigdig ng kababalaghan

Di kayang maipaliwanag ngunit alam mong magaganap…


Marami pa siguro ang nakakatanda sa pamosong mga linya na ito. Galing ito sa isang tanyag na katatakutang programa na may pamagat na Pinoy Thriller na ipinalabas noong Dekada 80. Kakaunti na lang siguro ang nakakaalala sa mga episode nito pero sigurado ako na marami pa rin ang nakakaalala sa musikang ginamit bilang soundtrack ng horror show na ito. Marami ang nagsasabi na ang musikang ito ang dahilan kaya lumabas na nakakatakot talaga ang nasabing programa. This show spawned another horror show, Regal Shockers. But Pinoy Thriller, with its well-written and well-presented stories about asuwang, witches, kapre proved to be more horrifying. It’s certainly one of the best horror shows that came out on TV.

Pink Floyd ang may likha ng ‘nakapangingilabot’ na musikang ginamit ng Pinoy Thriller at ang titulo niyon ay “Several Species Of Small Furry Animals Gathered Together In A Cave And Grooving With A Pict.” Mula sa album na may pamagat na “Ummagumma,” ang kantang ito ang isa na siguro sa pinaka-weird na kantang nilikha ng Pink Floyd bagama’t marami talagang kakatwang kantang nilikha ang pamosong bandang ito. Wala ni isang instrumentong ginamit dito, boses lang at mga kamay na itinatapik sa mesa at kung saan-saan na ginamitan ng tape loops at special effects.

Ang kantang ito ay inyong mapapakinggan sa blogsite na ito, sa kanang bahagi, sa bandang itaas ng pahinang ito. Walang mensahe sa kantang ito, nagkakatuwaan lang daw at nag-e-eksperimento ang nasabing banda ng likhain ito.

Sa bandang hulihan ng kanta ay may tila isang Scottish na nagtatalumpati (na sa aktuwalidad ay si Roger Waters, Pink Floyd bassist at nagsulat ng kanta) at naririto ang mga salita sa kanyang litanya:

Aye an' a bit of mackeral, settler rack and down

Ran it down by the home, and I flew

Well, it slapped me and I flopped it down in the shade

And I cried, cried, cried

The tear had fallen down he had taken, never back to raise

And then cried Mary, an' took out wi' your Claymore

Right outta a' pocket, i ran down, down by the mountain side

Battlin' the fiery horde that was falling around the feet

"Never!," he cried. "Never shall ye get me alive

Ye rotten hound of the burnie crew!

"Well I snatched fer the blade an' a Claymore cut and thrust

And I fell down before him round his feet

Aye! A roar he cried!

Frae the bottom of 'is heart

That I would nay fall but as dead

Dead as I can by y' feet, d'ya ken?

… And the wind cried Mary.